Kiedy należy remontować turbinę parową?

Turbiny parowe są podstawowymi elementami elektrowni i elektrociepłowni parowych. W zawodowych elektrowniach czy elektrociepłowniach szacuje się pracę turbiny przez okres ok. 8000 h/rok. W siłowniach przemysłowych, czas pracy turbin będzie się kształtował się w zależności od sposobu pracy instalacji w której turbina pracuje. Współczesne turbiny parowe są projektowane na 35 40 lat pracy. W eksploatacji turbin wyróżniamy następujące sposoby planowanych napraw (typy remontów):bieżacy,średni, kapitalny. Remont kapitalny jest planowany po okresie 5 lat pracy tj. ok 40000 h. Zakres remontu kapitalnego jest określny na podstawie przeprowadzanych pomiarów diagnostycznych, wyników pomiarów zużycia elementów w czasie remontów średnich, bieżących oraz zalecę producenta

Jak należy ocenić stan turbiny.

Podstawowe i główne informacje o stanie turbiny uzyskamy poprzez analizą zapisów z systemów diagnostycznych (szczególnie z systemów pomiarów drgań), temperatur łożysk, wydłużeń termicznych elementów. Ważną informacją jest zmniejszenie przepływu pary przez układ łopatkowy. Jako podstawowe kryterium należy użyć zmianę tych parametrów w czasie eksploatacji i porównanie ich z stanem referencyjnym. Powoli są wprowadzane inteligentne systemy diagnostyczne oparte na modelu sztucznej inteligencji które potrafią przewidzieć scenariusze rozwoju ewentualnych stanów awaryjnych. W czasie remontu kapitalnego oprócz typowych pomiarów zużycia elementów turbiny należy przeprowadzić diagnostykę NDT dysz, kadłubów, komór zaworowych. W zależności od czasu pracy turbiny, ilości uruchomień ze stanu zimnego lub ciepłego należy przeprowadzić diagnostykę NDT wirników, wrębów łopatkowych czy otworu centralnego, ale także wybranych miejsc kadłubów. Przy planowaniu tych działań ważne są wytyczne producenta turbiny. Takie badania pozwolą określić żywotność poszczególnych elementów i zaplanować dostawy elementów do wymiany czy zaplanować ich kompleksowe naprawy (np. rewitalizację kadłubów). Dla niektórych turbin przemysłowych i starszych modeli, nie wyposażonych w stałe systemy diagnostyki na leży ustalić harmonogram pomiarów drgań, i zgodne z instrukcją eksploatacji odczytywanie wartości parametrów techniczno-ruchowych z przyrządów zainstalowanych na turbinie.

Działania profilaktyczne

Podstawą działań profilaktycznych jest eksploatowanie turbiny zgodnie z zasadami i wytycznymi zawartymi w szczegółowej instrukcji eksploatacji. Niezmiernie ważne jest aby w instrukcji eksploatacji były umieszczone dodatkowe ograniczenia wynikające z oceny stanu technicznego elementów turbiny w czasie remontów i przeglądów. Ważnym elementem działań profilaktycznych jest reagowanie na wskazania systemów nadzoru, obserwacje trendów zmian parametrów w czasie ustalonej pracy turbiny. Jako szczególnie ważne należy uznać prowadzenie analiz zmian parametrów, trendów w stanach nie ustalonych. Ważnym elementem działań profilaktycznych jest prowadzenia regularnych obchodów, notowanie zaobserwowanych nieprawidłowości i o ile to możliwe natychmiastowe ich usuwani. Kolejną ważna sprawą w profilaktyce jest wykonywanie badań elementów turbiny w czasie prowadzenia prac remontowych. Mam tu na myśli badania NDT wybranych elementów jak pomiary zużycia tych elementów (luzy, rysy na powierzchniach ślizgowych itp.). W czasie prowadzonych remontów należy zwracać uwagę na konieczność wymiany tych elementów w których wymiary zbliżają się do wymiarów granicznych. W turbinach o dużym przebiegu, powyżej 120000 h. pracy w przewidywanym najbliższym remoncie kapitalnym należy zaplanować przeprowadzenie badań materiałowych wytężonych termicznie elementów kadłubów, komór zaworowych, komór dyszowych. W wirnikach należy przewidzieć badania otworów centralnych jak i wrębów w wybranych wieńcach łopatkowych.