TIG, MIG, MAG - którą metodę spawania wybrać do danej powierzchni?

Pojęcie spawania, choć używane powszechnie często używane jest w sposób nieprawidłowy. A odnosi się ono wyłącznie do łączenia materiałów przez ich nagrzanie i stopienie w miejscu łączenia z dodaniem lub bez dodania spoiwa. Za źródło ciepła służy zwykle łuk spawalniczy tworzony przez prąd generowany przez spawalnicze źródło prądu. Zazwyczaj jednak, celem osiągnięcia lepszych efektów do spoiny stapia się również materiał dodatkowy. Metod spawania jednak jest kilka - wyróżnia się między innymi TIG, MIG, czy MAG. Czym więc się od siebie różnią? Porównajmy.

Metoda TIG

Ta technika spawania cechuje się szerokim zakresem zastosowań. Zwłaszcza wtedy, kiedy zależy nam na wysokiej jakości i wytrzymałości otrzymanych spoin. Najczęściej stosowane są do spawania odpowiedzialnych konstrukcji ze stali niskostopowych, wysokostopowych, a także do spawania metali nieżelaznych. Jakie są największe zalety tego rozwiązania? Z pewnością możemy spodziewać się satysfakcjonującej estetyki, pozbawionej niezgodności spawalniczych. Co więcej, umożliwia łączenie wielu odmian metali i stopów. Niewątpliwie, atutami są również łatwość obserwacji strefy spawania, brak rozprysków, możliwość spawania, czy to z dodatkowym topnikiem, czy bez niego, a także możliwością kontroli ilości wprowadzanego ciepła, ilości wprowadzonego materiału i kontroli zachowania się jeziorka spawalniczego.

Metoda MIG

Spawanie metodą MIG oparte jest na wytwarzaniu łuku elektrycznego, dzięki zastosowaniu nietopliwej elektrody wolframowej w osłonie gazów obojętnych. Stosuje się ją, zarówno do spawania automatycznego, jak i ręcznego. Najlepiej sprawdza się przy spawaniu stali nierdzewnej, aluminium i jego stopów.

Metoda MAG

Wreszcie docieramy do techniki MAG. Jest ona podobna do techniki MIG. Różni się jednak tym, że ona opiera się na mieszance gazów aktywnych, a nie obojętnych. W trakcie całego procesu doprowadzany jest gaz osłonowy, który ma za zadanie chronić jeziorko spawalnicze i chłodzić uchwyt. Te metody spawania nadają się do spajania większości materiałów, przy zastosowaniu odpowiednich elektrod i gazów osłonowych. Doskonale sprawdza się przy pracach montażowych oraz technologicznych. Do największych plusów tych rozwiązań trzeba zaliczyć wysoką jakość połączeń, przy jednoczesnym zachowaniu wydajności spawania, możliwość wykonywania pracy w różnych pozycjach, w związku z tym bardzo dużą kontrolę nad procesem spawania. Dużo nam także ułatwia przy doborze materiałów, bowiem spawać można elementy o różnej grubości, a także używać różnego rodzaju materiały i stopy, jednocześnie unikając nadmiernej emisji żużla.